مجله گردشگری

تمام شهرهای توریستی دنیا فضاهایی را به عنوان پاتوق برای گردشگران پیش‌بینی می‌کنند؛ جایی که مسافران بتوانند قدم بزنند، خرید کنند، نوشیدنی میل کنند وغذا بخورند و با فرهنگ جامعه میزبان ارتباط برقرار کنند. سرای سعدالسلطنه قزوین مهم‌ترین پاتوق این شهر است و بدون شک از حضور در آن لذت خواهید برد.

خانه و حسینیه امینی‌ها یکی از بناهای تاریخی شهر قزوین است که می‌توان آن را نمونه‌ای بدیع و چشم‌نواز از خانه‌های تاریخی ایران دانست. این بنا در سال ۱۲۷۵ هجری قمری و در دوران قاجار ساخته شده است. حاج محمدرضا امینی در آن زمان صاحب این بنا بوده است. حسینیه‌ امینی‌ها بخشی از عمارت بزرگ‌تری است که ابتدا کاربری مسکونی داشته و سپس وقف حسینیه شده است.

اردبیل که روزگاری، پایتخت شاهان صفوی بوده است، بناهای بسیاری از آن دوران را در خود به یادگار نگاه داشته است. پل تاریخی هفت چشمه یا یدّی گُز (هفت چشم)، یکی از همان بناهاست که روی بالغلوچای (رودخانه ماهی‌دار) در داخل این شهر بنا شده است. در آن‌سوی رود بالغلو، که از حاشیه‌ی شهر می‌گذرد، روستایی با نام داش‌کَسَن (سنگ‌شکن) وجود دارد که مردم آن به سنگ‌شکنی و سفال‌گری روزگار می‌گذرانند. بسیاری از محلی‌ها پل هفت چشمه را به نام این روستا «داش‌کسن» می‌خوانند.

هنگام ورود به سیلک، تپه‎ای بلند پیش چشمتان ظاهر می‎شود. این تپه در ابتدا آن‎چه در دل دارد را برای بازدیدکنندگان آشکار نمی‎کند. کافی است از تپه بالا بروید تا تکه سفال‎هایی که در گوشه و کنار افتاده است را از نزدیک ببینید. این‌ها تنها گوشه‌ای از تمدن سیلک را برای شما به نمایش می‌گذارند. کمی جلوتر آثار حفاری باستان‌شناسان را به صورت حفره‎هایی عمیق خواهید دید.

کاخ سردار اسعد بختیاری در شهر «جونقان» و در شهرستان فارسان استان چهارمحال و بختیاری بنا شده‌است. این قلعه که با نام دژ جونقان یا قلعه جونقان نیز شناخته می‌شود یادگاری از پایان دوران قاجار است و در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.

پل میر بها الدین در جنوب شهر زنجان، بر سر راه بیجار جا دارد. این پل که هم‌چنین با نام های پل کهنه و پل اژدهاتو نیز شناخته می شود، یادگاری قاجاری است که نامش در فهرست آثار ثبت ملی ایران بر شمرده می شود. پل میربها الدین به دست میرزا بهاالدین زنجانی، یکی از بازرگانان و نیکوکاران نامدار بخش «خمسه» زنجان بوده، در سال 1273 خورشیدی به دوران پادشاهی ناصر الدین شاه قاجار ساخته شده است. گفتنی است که از میرزا بها الدین هم‌چنین ساخته هایی چون مسجد حاج تقی و نیز گرمابه میرلی در زنجان به یادگار مانده است. در تاریخ آمده است که میر بها الدین در سال های خشکسالی در 1250 خورشیدی به مردمان زنجان کمک‎های بسیاری کرده است.  

خانه‌های تاریخی کاشان از معروف‌ترین بناهای گردشگری ایران است که در بافت قدیم این شهر واقع شده است. بناهایی که میزبان گردشگران با سلیقه‌های مختلف هستند و در ماه‌های مختلف سال به خصوص در بهار که همزمان با فصل گلاب‌گیری در ییلاقات کاشان است، رونق بیشتری می‌یابد.

خانه‌ مستوفی شوشتر یادگاری از دوران قاجار است که در شهرستان شوشتر استان خوزستان ساخته شده است. خانه‌ مستوفی همراه با مسجد، حمام و پل، مجموعه مستوفی را می‌سازند. این مجموعه در دوران مظفرالدین شاه قاجار، به دستور بازرگانی به نام «محمدعلی مستوفی» و با همکاری محمدتقی معمار ساخته شد.

گنبد جَبَلیه‌ که «گنبد گنج»، «گنبد گبری» و «جبل‌سنگ» نیز نامیده می­شود، یادگاری از دوران سلجوقی در بخش شرقی شهر کرمان‌ است. گفته می­شود که نامیده شدن این گنبد به جبل‌سنگ به دنبال کاربرد فراوان سنگ در ساخت این سازه بوده است. نوشته شده که کاربرد گنبد جبلیه آرامگاهی بوده است و با آیین زرتشت و دوران شاهنشاهی ساسانی پیوندی داشته که در نام گنبد گبری نیز دیده می­شود.

گنبد هارونیه در شهر توس، به فاصله 25 کیلومتری شمال‎غربی مشهد و 600 متری آرامگاه فردوسی قرار گرفته است که آن را کهن‎ترین بنای بر جای مانده در شهر توس می‎د‎انند. جایی شبیه به مقبره یا خانقاه که یادگاری است از قرن هشتم هجری قمری. هارونیه را به «امام محمد غزالی» نسبت می‎دهند چرا که در کنار این بنا، سنگ سیاهی به عنوان یادبود امام محمد غزالی از عرفای سده پنجم و ششم هجری به چشم می‎خورد.