خانه تاریخی

خانه عباسی ها

/post-361

شاید به روشنی نتوان گفت که کدام عنصر در معماری کویر تا به این اندازه مسحور کننده و چشم‌نواز است که می‌تواند حس خوب را به بیننده منتقل کند اما با اطمینان می‌توان گفت همه‌ی این بناها بی‌تردید در یک ویژگی مشترک‌اند: حیرت‌انگیز بودن! حیرتی که صرف‌نظر از تکنیک‌های معماری، چون روحی مسافر در میان دیوارها، سقف‌ها، آجرها و نقش‌های بنا جریان دارد و چشمان هر بیننده‌ای را از خود سرشار می‌کند.


خانه زینت الملک شیراز

/post-360

خانه زینت‌الملک یکی از بناهای مهم شهر شیراز است که بخشی از نارنجستان قوام به‌شمار می‌رود. زیرزمین این خانه سال‌هاست که به موزه‌ی مشاهیر شیراز تبدیل شده است. هر کسی که به معماری و تاریخ علاقه‌مند باشد، قطعا از دیدن این عمارت تاریخی لذت خواهد برد.


خانه تیزنو

/post-359

دزفول یکی از آن شهرهایی‌ست که بخشی از بافت قدیمی آن دست‌نخورده باقی مانده است. بی‌دلیل نیست که به این شهر موزه‌‌ی آجر هم می‌گویند. کافی است سری به محله‌های تاریخی آن بزنید تا چند سال در زمان به عقب برگردید، جایی نزدیک رودخانه‌ دز آرام و در عین حال پرخروش!


خانه طباطبایی ها

/post-337

خانه‌های تاریخی کاشان از معروف‌ترین بناهای گردشگری ایران است که در بافت قدیم این شهر واقع شده است. بناهایی که میزبان گردشگران با سلیقه‌های مختلف هستند و در ماه‌های مختلف سال به خصوص در بهار که همزمان با فصل گلاب‌گیری در ییلاقات کاشان است، رونق بیشتری می‌یابد.


خانه مستوفی

/post-336

خانه‌ مستوفی شوشتر یادگاری از دوران قاجار است که در شهرستان شوشتر استان خوزستان ساخته شده است. خانه‌ مستوفی همراه با مسجد، حمام و پل، مجموعه مستوفی را می‌سازند. این مجموعه در دوران مظفرالدین شاه قاجار، به دستور بازرگانی به نام «محمدعلی مستوفی» و با همکاری محمدتقی معمار ساخته شد.


خانه حیدرزاده تبریز

/post-322

خانه حیدرزاده عمارت تاریخی واقع در منطقه‌ی مقصودیه شهر تبریز است که در سمت جنوب ساختمان شهرداری تبریز قرار دارد. هیچ سندِ تاریخی مبنی بر زمان احداث این خانه در دست نیست اما تحقیقات نشان می‌دهند که این خانه در حدود سال ۱۸۷۰ توسط حاجی حبیب لک ساخته شده است. بنا در سال ۱۳۷۸ شمسی در فهرست میراث ملی ایران با شماره ۲۵۲۴ به ثبت رسید. خانه حیدرزاده ۹۰۰ مترمربع مساحت دارد و دارای دو طبقه می‌باشد. این خانه دو حیاط اندرونی و بیرونی دارد که توسط ساختمان از یکدیگر جدا شده‌اند.


خانه بهنام

/post-321

خانه‌ی بهنام یکی از ساختمان‌های تاریخی شهر تبریز است که در اواخر دوران زندیان و اوایل دوران قاجار به عنوان یک خانه‌ی مسکونی ساخته شده است. در زمان پادشاهی ناصرالدین شاه قاجار، این خانه نوسازی و با نقاشی‌هایی تزیین شد. ساختار کلی بنا شامل یک ساختمان اصلی، به عنوان ساختمان قشلاقی و یک ساختمان کوچک به عنوان ساختمان ییلاقی است. مانند بسیاری از خانه‌های قدیمی ایرانی، این خانه دارای دو حیاط اندرونی و بیرونی است.


خانه تدین

/post-292

«خانه تدين» در کوی عباسيه، بخشی از محله بزرگ ناسار يكي از پنج بخش شهرستان سمنان قرار دارد. این خانه که «خانه محمدیه» نیز شناخته می ­شود، به یک بازاری خوشنام سمنانی به نام «محمدیه» داماد «میرزا عبدالله تدین» تعلق دارد و یادگاری از دوران قاجار است. این خانه در کنار راسته شمالی جنوبی بازار سمنان قرار گرفته و تقریباً هم‎زمان با این بازار ساخته شده است.  


خانه ملاصدرا

/post-291

خانه ملاصدرا، خانه‌ای است که «محمد بن ابراهیم یحیی شیرازی» ملقب به «صدر المتالهین» و مشهور به «ملاصدرا»، زاده سال 950 خورشیدی هم‌دوران با شاه عباس صفوی، برای 15 سال در آن زیست. ملاصدرا  این فیلسوف ایرانی، به جهت دوری از دربار پادشاهی صفوی در پایتخت آن دوران ایران، اصفهان، به کهک در حوالی قم آمد. صدر المتالهین به دنبال ساخت «مدرسه خان» در شیراز و نیز درخواست «الله وردی خان اوندیلادزه گرجی»، وزیر لشکر و سپهسالار صفوی و فرمانروای فارس، به شیراز بازگشت.


خانه سوکیاس اصفهان

/post-192

جلفای اصفهان محل برخورد آرای مختلف و جلوه‌های بی نظیری از فرهنگ‌ و هنر است. نمونه‌های این تضارب آرا را می‌توانید در خانه‌های تلفیقی از هنر ایرانی‌اسلامی و ارمنی بیابید که در دوران مهاجرت مسیحیانِ کوچ داده شده از جلفای آذربایجان به اصفهان در این منطقه ساخته شده است. جلفای اصفهان در دوران شاه عباس اول و به دستور او شکل یافت. محله‌ای دارای اکثر المان‌های مشابه سایر محله‌های شهر اصفهان؛ میدان اصلی، چهارسو، مادی و خانه‌هایی به ظاهر شبیه خانه‌های اصفهان است. خانه سوکیاس یکی از خانه‌های به جا مانده از دوران صفوی است که به نام آخرین مالک او معروف است. این بنا به لحاظ کلیت، ترکیب و ظاهر معماری مشابه دیگر بناهای زمان خود و همگام با بافت شهری است و به لحاظ کاربردی تابع فرهنگ و آداب و رسوم مسیحی آن زمان است. گرچه این بنا برای سکونت ارامنه ساخته شده اما شیوه معماری عصر صفوی اصفهان درآن رعایت شده است.