تعزیه

هنر آیینی و نمایشی تعزیه

/post-131

تعزیه در لغت به معنای سوگواری و برپا داشتن یادبود برای عزیزان از دست رفته است. اما آنچه پس از شنیدن نام تعزیه در ذهن ایرانیان تداعی می­شود نمایشی مذهبی و آیینی است و افرادی که آشنا به فن نمایش هستند برای سوگواری­های ماه محرم و مصیبت­هایی که بر امام سوم شیعیان، حسین علیه­السلام ، خانواده و یارانش در راه کربلا و صحنۀ نبرد با لشکر یزید اتفاق افتاد به اجرای نمایش می­پردازند. در تعزیه چون اهمیت خواندن هنرمندانۀ اشعار بیش از روش اجرا و نمایش واقعه­هاست آن را در قیاس با روضه­خوانی "تعزیه­خوانی" نامیده­اند. تعزیه معمولاً با به اجرا درآمدن پیش­خوانی نمایش مجلس اصلی آغاز می­شود. کسی که تعزیه را برپا می­کند "بانی"، گردانندۀ آن را تعزیه گردان"، و بازیگران آن را تعزیه­خوان یا شبیه ­خوان می­ نامند.