نقالی

نقالی، داستان سرایی نمایشی در ایران

/post-125

نقالی یا پرده­ خوانی از آیین­ های کهن ایران ­زمین است که با گذر زمان دستخوش تحولاتی چند شده است. ریشه­ های این آیین را با تمرکز بر ریشه ی لغوی ­اش، که به معنای قصه­ خوانی است، باید در دوران اشکانی و گوسان­ هایی جستجو کنیم که به بازگو کردن قصه­ های حماسی شهره بودند. اگر چه سنت­های مشابه دیگری نیز به صورت داستان ­سرایی توأم با موسیقی، عمدتاً با تکیه بر داستان­ های قومی، ملی و حماسی در دوران ساسانی وجود داشت، امروزه مراد ما از آن چیزی که نقالی می­خوانیمش، آیینی است که عمدتاً در دوران اسلامی رواج چشمگیری یافته است و نمی­توان آن را منفک از اعتقادات و تعلقات دینی و مذهبی ­اش بررسی کرد.