قبایل کنیا

مردم کامبا

/post-693

مردم کامبا یا آکامبا (گاهی اوقات واکامبا نامیده می‌شود.) یک گروه قومی بانتو هستند که عمدتاً در کنیا از نایروبی تا تساوو و شمال تا امبو در بخش جنوبی استان شرقی سابق زندگی می‌کنند. این سرزمین اوکامبانی نام دارد و شهرستان ماکونی، شهرستان کیتویی و شهرستان ماچاکوس را تشکیل می‌دهد. آنها همچنین دومین گروه قومی بزرگ را در 8 شهرستان از جمله شهرستان نایروبی و مومباسا تشکیل می‌دهند و ارتباط نزدیکی با همسایه خود کیکویو دارند. آنها از نظر زبان و فرهنگ با کیکویو، امبو، امبیره و مرو و تا حدی با دیگو و گیریاما در سواحل کنیا ارتباط نزدیکی دارند. اگرچه کامباها عمدتاً کشاورز هستند، اما تعداد قابل توجهی گاو، گوسفند و بز نگهداری می‌کنند.

قبیله کیکویو

/post-692

کیکویو که به آن گیکویو یا آگیکویو نیز گفته می‌شود ، مردمانی به زبان بانتو هستند که زبان آنها نزدیکترین ارتباط را با زبان Embu و Mbeere دارد و در مناطق مرتفع جنوب مرکزی زندگی می‌کنند. در اواخر قرن بیستم، کیکویوها بیش از 4،400،000 نفر بودند و بزرگترین گروه قومی در کنیا را تشکیل می‌دادند. ( تقریباً 20 درصد از کل جمعیت)

مردمان بانتو

/post-691

Bantus بزرگترین بخش جمعیت در کنیا است. اصطلاح بانتو به مردمانی اشاره دارد که به زبان‌های جنوب مرکزی نیجر-کنگو صحبت می‌کنند. مردمان بانتوس از مناطق مرزی کامرون و نیجریه بودند. اکثر بانتوها کشاورز هستند. برخی از گروه های برجسته بانتو در کنیا عبارتند از کیکویو، کامبا، لوهیا، کیسی، مرو و میجیکندا. مردم سواحیلی از نسل مردمان وانگوزی بانتو هستند که با مهاجران عرب ازدواج کردند. بزرگترین گروه قومی کنیا کیکویو است. آنها کمتر از یک پنجم جمعیت را تشکیل می‌دهند. از زمان استقلال کنیا در سال 1963، سیاست کنیا با تنش‌های قومی و رقابت بین گروه‌های بزرگ‌تر مشخص شده است.