کیکویو که به آن گیکویو یا آگیکویو نیز گفته می‌شود ، مردمانی به زبان بانتو هستند که زبان آنها نزدیکترین ارتباط را با زبان Embu و Mbeere دارد و در مناطق مرتفع جنوب مرکزی زندگی می‌کنند. در اواخر قرن بیستم، کیکویوها بیش از 4،400،000 نفر بودند و بزرگترین گروه قومی در کنیا را تشکیل می‌دادند. ( تقریباً 20 درصد از کل جمعیت)
کیکویوها در قرن هفدهم تا نوزدهم از شمال شرقی به قلمرو مدرن خود نقل مکان کردند. اقتصاد بومی آنها بر پایه کشت ارزن (محصول اصلی)، نخود، لوبیا، سورگوم و سیب‌زمینی شیرین استوار بود. عمده‌ترین محصولات مدرن عبارتند از قهوه، ذرت، واتیل، میوه‌ها و سبزیجات. همچنین دامپروری مکمل مهمی برای آنها بود. کیکویوها به طور سنتی و خانوادگی در خانه‌های جداگانه زندگی می‌کردند، که هر یک توسط پرچین یا باغچه احاطه شده بود و برای هر همسر یک کلبه داشت.د
در طول شورش مائو مائو در دهه 1950، با این حال، دولت استعماری بریتانیا به دلایل امنیتی، کیکویو را به روستاها منتقل کرد. مزایای اقتصادی سکونت کیکوبوها در روستا و یکپارچه سازی زمین باعث شد بسیاری از کیکویوها پس از پایان وضعیت اضطراری به این ترتیب ادامه دهند.رکیکویوها به یک خدای خالق قادر مطلق، نگای، و به حضور معنوی ادامه دار اجداد اعتقاد دارند.
از آنجا که آنها از اشغال مناطق مرتفع خود توسط کشاورزان اروپایی و دیگر مهاجران ناراضی بودند، اولین گروه قومی بومی در کنیا بودند که در دهه‌های 1920 و 1930 به تحریکات ضد استعماری دست زدند و قیام مائو مائو را علیه سلطه بریتانیا در سال 1952 به راه انداختند و در اواخر دهه در جهت استقلال کنیا پیشرو بودند. آنها نخبگان اقتصادی و سیاسی کنیا مستقل را در دامن خود پرورش دادند. جومو کنیاتا، یک کیکویو، اولین نخست وزیر کنیا (1963-1964) و اولین رئیس جمهور (1964-1978) بود. او همچنین یکی از اولین آفریقایی‌هایی بود که در انسان شناسی مدرک دکترا گرفت. (مدرسه اقتصاد لندن).
اگر چه مردم کیکویو از نظر تاریخی به ادیان بومی پایبند بودند، اما امروزه اکثر آنها مسیحی هستند. اقلیتی از کیکویوها اسلام را به ویژه از طریق مبلغان عرب، هندی و ایرانی از زمان تجارت با بقیه شرق آفریقا پذیرفته‌اند. گروه کوچکی از Kĩkũyũ که در سال 2015 حدود 60 نفر بودند، در شهر کوسوکو آیین یهودیت را تمرین می‌کنند.
دیدگاه خود را بنویسید