تاریخی

قلعه فلک الافلاک

/post-272

«فَلَک ‌الافلاک» و « قلعه دوازده برج» و « کاخ اتابکان» از نام­های دژ «شاپورخواست» در خرم آباد است. واژه فلک ‌الافلاک که مترادف آسمان آسمان­ هاست، در دوره قاجار بر روی این دژ نهاده شد.


گوهر تپه

/post-271

گوهر تپه یکی از محوطه‌های باستانی پیش از تاریخ شمال ایران در استان مازندران است که در شهرستان بهشهر و در ۲ کیلومتری شمال غربی رستمکلا وکیلومتر ۳۰ جاده ساری به بهشهر قرار گرفته ‌است. این محوطه باستانی در دشتی واقع شده که در جنوب آن مراتع و کوهستان‎های جنگلی و کوهستانی سرسبز قرار دارد.


مجموعه تاریخی فرح آباد

/post-270

محوطه تاریخی فرح آباد با مساحتی حدود 40 هکتاری، در 28 کیلومتری مسیر ساری به فرح آباد قرار دارد و تنها دو کیلومتر با ساحل دریا فاصله دارد. این مجموعه شامل مسجد، مدرسه، قسمت‎هایی از یک پل و همچنین قصر و حمامی متعلق به دوره حکومت صفویان است.


ارامگاه باباطاهر

/post-269

آرامگاه باباطاهر، نام مزار عارف و شاعر سده پنجم هجری قمری، سازه‎ای است که بر فراز تپه‎ای در شمال‎غربی همدان، مقابل قله الوند و رو به بقعه امامزاده حارث ساخته شده است.


قلعه چرتغالی ها

/post-268

در بندر قشم، کنگ، عمان، رأس الخیمه، جزیره هرمز و به طور کلی  مناطق حاشیه‌ی خلیج همیشه فارس بقایای دیوارهایی دیده می‌شود. این دیوار‌ها در واقع مهم‌ترین اثر باقی مانده از روزگار استعمارگری پرتغالی‌ها بر سواحل و جزایر خلیج فارس است.


خانه نیما یوشیج

/post-267

«خانه نیما یوشیج»(1338-1276) شاعر بلند آوازه ایران در دره­ های البرزی، در روستای یوش، در 5 کیلومتری غربی بلده، در شهرستان نور، در 110 کیلومتری آمل و 180 کیلومتری تهران، در استان مازندران جای دارد. این خانه که نامش در شمار فهرست آثار ملی ایران هست، متعلق به نیما یوشیج یا علی اسفندیاری، فرزند ابراهیم نوری معروف به اعظام السلطنه و طوبی مفتاح، و همچنین همسر عالیه جهانگیری خواهرزاده میرزا جهانگیر صور اسرافیل روزنامه­نگار پرآوازه مشروطه ایران است.


سرو هرزویل

/post-266

سرو هرزویل، درخت سروی عظیم و بسیار کهن است که قدمت آن را بین هزار تا سه هزار سال تخمین زده‎اند. ارتفاع این اثر طبیعی منحصربه‎فرد، حدود ۳۰ متر است و نزدیک به ۴ متر قطر دارد.


باغ عباس آباد

/post-264

عباس آباد باغ و دریاچه ‎ای است که در شهرستان بهشهر واقع شده است. زمانی که شاه عباس صفوی، در سال 1020 هجری قمری، در منطقه‎ای که آن زمان «خَرگوران» نام داشت، دستور به ساخت این مجموعه را داد. در سرزمینی که به تعبیر شاه عباس، «اَشرَفُ‎ البِلاد» بود. فرمان ساخت مجموعه در نهایت منجر به ساخت باغی شد که امروزه مهم‎ترین و ارزشمندترین باغ غیر کویری ایران به شمار می‎رود.


پل وِرِسک

/post-263

پل وِرِسک در جاده فیروزکوه، جایی در نزدیکی گردنه «گَدوک»، سازه‎ای که دو دامنه کوه را به هم وصل کرده، نظرها را به خود جلب می‎کند. ورِسک هم ‎نام روستایی در همان نزدیکی، شاهکار مهندسی پل‎سازی با عمری هشتاد ساله از اوایل سده 1300 خورشیدی تاکنون!


کوه خواجه سیستان

/post-262

«کوه خواجه سیستان» نمونه‎ای از معماری خشتی در منطقه سیستان است که از دوره پارتیان بر جای مانده است.  همچنین سازه‎های باستانى و طبیعی مربوط به دوره‌هاى مختلف تاریخی نیز در این منطقه باستانی به چشم می‎خورند که از جمله آن‎ها مى‌توان به «مقبره خواجه مهدى بن محمد بن خلیفه»، «خواجه قلتان» و «پیر گندم بریان» اشاره کرد. همچنین آثاری برجای مانده از اقوام سکایی نیز دوره‎های قدیمی‎تر کوه خواجه را تشکیل می‎دهند. همچنین در کوه خواجه دیدن «کهن دژ»، «کک کوهزاد» و «قلعه کافران» را نباید از یاد برد.