معبد

معبد داش کسن: نشانی از تاریخ ایلخانی در زنجان

/post-803

معبد داش کسن در دوره ایلخانی و اوایل قرن هشتم هجری به عنوان یک معبد بودایی در حال ساخت بود. اما به دلیل استفاده از سنگ‌های تراشیده آن برای ساخت گنبد و ارگ سلطانیه، نیمه‌کاره رها شد. وجه تسمیه روستای ویر در نزدیکی معبد، نشان‌دهنده کاربری مذهبی بودایی این محل (ویارا یا ویهارا به معنی محل عبادت بوداییان) است. برخی از تاریخدانان دلیل عدم تکمیل این معبد را گرایش قوم مغول به دین اسلام می‌دانند. با این وجود، معبد داش کسن به دلیل قدمت تاریخی، کنده‌کاری‌های زیبا و نمادهای منحصر به فرد، به عنوان یکی از جاذبه‌های گردشگری مهم در منطقه سلطانیه شناخته می‌شود.


معبد مهر مراغه

/post-315

عبادتگاه اسرارآمیز زیرزمینی که طبق شواهد باستان‌شناسی تاریخ اولیه‌ی آن مربوط به دوران اشکانیان در ایران می‌باشد در 12 کیلومتری رصدخانه‌ی مراغه قرار دارد. این معبد به عنوان کهن‌ترین معبد مهرپرستی در ایران شناخته شده است. مهرپرستی از مذاهبی می‌باشد که قبل از زرتشتی‌گری در ایران رایج بوده است و میترا که خدایی در قالب آفتاب می‌باشد مورد پرستش مردم سرزمین‌های مختلف از هند تا اروپا بوده است. در مهرپرستی اعتقاد بر این است که میترا الهه‌ای است که در داخل غار متولد شده است، بنابراین، پرستش مهر در هر غاری که نشانه‌ای از آن باشد رایج بوده است.


معبد آناهیتا

/post-210

بنای معروف به معبد آناهیتا دومین بنای باشکوه سنگی در ایران پس از تخت جمشید است که بر روی تپه ای طبیعی به شیوه ی سکوسازی (صُفه سازی) ساخته شده است. آناهیتا در اعتقاد ایرانیان باستان، الهه ی آب، فرشته ی نگهبان چشمه ها و باران و همچنین نماد باروی، عشق و دوستی بوده است.


معبد هندوها

/post-161

معبد هندوها را در سال 1310 هجری شمسی و در زمان حکومت محمد حسن‌ خان سعدالملک حاکم وقت بندرعباس، تجّار هندیِ شهری به نام شیکارپور(غرب هند) براى هندوهایی ساخته‌اند كه از سال هاى 1300 تا 1344 هجری شمسی در این شهر سكونت داشتند و به كارهاى تجارى مى‌پرداختند.