روستاهای گردشگری

مسیر کرج به چالوس یکی از زیباترین جاده‌های ایران و حتی خاورمیانه است که در گوشه و کنار آن می‌توان سراغ جاذبه‌های گردشگری را گرفت. روستای زیبا و ییلاقی شهرستانک یکی از این جاذبه‌های گردشگری است که در فاصله‌ی حدودا ۷۰ کیلومتری از کرج واقع شده است.

این روستا که در کنار چهارطاق و لزوره مناطق گردشگری رامه را تشکیل می دهند در 55کیلومتری شمال شرق شهر گرمسار و 30 کیلومتری روستای تاریخی ده نمک واقع شده است. این منطقه از پیشینه ای بسیار کهن برخوردار است و موارد زیر حاکی از قدمت هزار ساله آن است: قلعه های قدیمی مانند قلعه ضحاک، قبرستان های قدیمی، ظروف سفالی و اشیاء عتیقه و سنگ نوشته های به دست آمده، درختان کهنسال گردو وآثار به جا مانده از بناهای بسیار قدیمی.

کلپورگان روستای کوچکی در جنوب شرقی ایران، استان سیستان و بلوچستان است و با قدمتی هفت هزار ساله به عنوان تنها موزه زنده سفالگری دنیا شناخته می‌شود. بدون کوچکترین تغییری از آن دوران ، هنر ساخت سفال بدون چرخ سفالگری به طور شفاهی از نسلی به نسل دیگر منتقل شده است. کارهای اولیه مانند انتقال گل سفالگری از معدن "مسکوتان" توسط مردان انجام می‌شود اما ساخت سفال تماما توسط زنان روستا که در حدود سی نفر می‌باشند انجام می‌گیرد.

خرااشاد روستایی کوچک در شرق ایران، در خراسان جنوبی است. این روستا در دره نصرآباد واقع شده و نام یگانه اش به معنای "محل طلوع خورشید" در زبان پهلوی، یادآور مناظر بی‌مانند آن است. با قدمتی که به دوران پیش از اسلام می‌رسد، این روستا از نادر نمونه‌های روستایی ایران است که به جای خالی شدن از سکنه، هر ساله پذیرای مهاجران جدید است. این روستا سرزمین مادری بسیاری از نخبگان علمی، فرهنگی و اقتصادی است که تعداد این افراد در مقایسه با جمعیت هزار نفری روستا بسیار زیاد است، تا جایی که به عنوان روستای نخبه پرور ایران نامیده می‌شود.

استان آذربایجان‌شرقی با دارا بودن بیش از ۲۶ روستای هدف گردشگری یکی از استان‌های غنی در این مورد است که از مشهورترین این روستاها می‌توان به کندوان، اشتبین، گل آخور، خشکناب، عنصرود، زنوزق، چراغیل، اسکانلو، نوجه مهر، آقا بابا فرامرزی، کاسین و سفیده خوان اشاره کرد.

روستای رویین یکی از روستاهای هدف گردشگری در شمال شرق ایران است که علاوه بر میراث فرهنگی و میراث طبیعی، زبان مردم روستا نیز دلیلی است تا هر گردشگر اهل فرهنگ را به سوی آن بکشاند.

روستای «نایبند» طبس در 105 کیلومتری دهستان «کویر»، در 230 کیلومتري جنوب شرقی شهر «طبس»، بر سر راه طبس – «راور» در استان خراسان جنوبی جای دارد. این روستا از چند سو با روستاهاي «چهل پایه»، «دربند»، «ایهوك»، «کریت» و «پروده» در پیوند و همسایگی است. روستای نایبند که تاریخ آن تا هزار سال در تاریخ ­نگاری­ ها یاد کرده شده، در ارتفاع 1100 متری سطح دریا قرار دارد. نوشته ­های بومی بر آن هستند که سرزمین «نایبندان»، به هنگام بیرون راندن افغان‌ها، اردوگاه نادرشاه افشار بوده است. نایبندیان، مردمان این بهشت در دل کویر، به زبان فارسی با گویش خراسانی سخن می‌گویند.

جواهر ده، روستایی در ارتفاعات استان مازندران است که تنها 27 کیلومتر از رامسر فاصله دارد. در ماه‎های سرد سال روستا تقریباً خالی از سکنه است اما با آغاز بهار، علاوه بر جمعیت ساکن در این روستا، گردشگران بسیاری نیز به دیدن آن می‎روند.

«روستای ورکانه» در دامنه کوه الوند، در بخش جنوبی رشته کوه زاگرس میانی، در شرق رودخانه ارزان فرد و در 20 کیلومتری جنوب شرقی همدان جای دارد. واژه ورکانه از ور یا همان بر و همچنین کانه و چشمه ساخته شده است، کنارچشمه.

نگل در ۶۵ کیلومتری شهر سنندج و در مسیر سنندج به مریوان قرار دارد. این روستا در میان دره‎ای بنا شده که رودخانه «شوشیر» از جنوب آن می‌گذرد و از طرف شمال هم به کوه «حسن عالی»، از جنوب شرقی به کوه «پل چرمو»، از جنوب به کوه «قژاکان»، از شمال غربی به دره «کانی چرمو» و کوه «کوره میانه»، از غرب و جنوب غربی به دره «کاچول» و از شمال شرقی به «رسنی دره» محدود می‌شود. مردم روستای نگل به زبان کردی سورانی سخن می‌گویند.