این بنا مدفن یکی از مشهورترین شخصیت‌های تاریخ هنر معاصر ایران، محمد غفاری معروف به کمال‌المُلک، نقاش ایرانی (۱۲۲۴ کاشان- ۱۳۱۹ نیشابور) است که در نزدیکی آرامگاه عطار نیشابوری، شاعر و عارف نامی ایران، در محوطه باغ عطار قرار دارد. آرامگاه کمال‌الملک به طراحی هوشنگ سیحون با تلفیقی موزون از معماری سنتی و مدرن است که در آن هندسه نقشی اساسی و ارتباطی عميق با نظام معماري ايرانی دارد. نقشه بنا از دو مربع با تناسب یک به دو تشکیل شده است.

در هر ضلع مربع در نما یک قوس وجود دارد. چهار ضلعِ مستطیلِ بنا مجموعاً از شش قوس نیم دایره تشکیل شده است. دو قطر هر مربع نیز از داخل دو قوسِ متقاطع دیگر را تشکیل می دهند. بدین ترتیب مجموعاً ده قوس در این بنا ساخته شده است. برخورد این قوس ها و پوشش‌های آن ها در بالای بنای آرامگاه، اشکال هندسیِ مخروط شکل را به وجود آورده اند.

تزیینات این آرامگاه با کاشی معرّق نفیس به رنگ های لاجوردی، سفید و غیره است و نقش های آن ها بر روی سطوح منحنیِ نما به کار رفته و به سمت خط تقارنِ قوس ها این نقوش کوچک و کوچک‌تر می شوند. نمای آرامگاه کمال‌الملک، تزیینات و رنگ کاشی ها با آرامگاه عطار، که در کنار این بنا قرار دارد، هماهنگی فراوانی دارد. مصالح به کار رفته در بنای آرامگاه، بتون، سنگ و کاشی است. سنگ قبر کمال الملک نیز به صورت يکپارچه از سنگ گرانيت است. در قسمت بالای سنگ که مرتفع و زاويه ‌دار تراشيده شده یکی از شاگردان ایشان نقش ‌برجسته‌اي از کمال‌الملک را سنگ ‌کاری کرده ‌است.