باغ تکیه هفت ‌تنان یکی از قدیمی ‌ترین اماکن تاریخی شیراز است که در بن کوه چهل مقام و در شمال آرامگاه حافظ قرار گرفته ‌است. این باغ به سده‌های پیش از عهد زندیه و عمارت آن به دوره کریم خان زند مربوط می ‌شود.

مردم در گذشته گاه در طلب باران و استجابت دعا روی بدین مکان می‌آورده‌اند. علت نامگذاری این بنا به هفت تنان وجود هفت قبر از هفت عارف در این باغ است که کریم خان زند روی هر کدام، سنگ بزرگ بدون کتیبه‌ای نصب کرده‌است. از دیدنی‌های این عمارت تالاری است که سقف آن بر دو ستون بزرگ یکپارچه استوار شده و در طاقچه‌های بالایی آن پنج مجلس روی گچ نقاشی شده است که از شاهکارهای نقاشی دوران زندیه محسوب می‌شود.

این مجموعه در سال‌های ۱۳۳۶ و ۱۳۳۷ شمسی توسط نقاش و هنرمند محمدباقر جهانمیری تعمیر و تجدید شد. این پنج مجلس به ترتیب عبارتند از: درویشی با تبرزین و کشکول، نقش موسی در حال شبانی، منظره شیخ صنعان و دختر ترسا، نقش ابراهیم و نقش درویش جوان. سنگ‌های موجود دراین موزه متعلق به سده‌های سوم تا یازدهم هجری قمری است که به طرز زیبایی با انواع خطوط تزیین شده‌اند. حوض بزرگی هم در وسط عمارت اصلی به چشم می‌خورد که در گذشته از آب رکن‌آباد پر می ‌شده ‌است.