خانه امام خمینی (ره) اولین رهبر و اولین ولی فقیه نظام جمهوری اسلامی ایران یکی از بنا های مهم شهر قم به شمار می رود که از تاریخچه سیاسی و اجتماعی خاصی برخوردار بوده و به سبب قرار گیری در محله یخچال قاضی به این نام نیز معروف گردیده است.

این بنا از جمله آثار اوایل قرن ۱۴ هجری شمسی است که آخرین محل سکونت امام خمینی (ره)، در دوره‌ ای که ایشان در این شهر سکونت داشتند، بوده است. در حدود سال ۱۳۳۵ این خانه توسط امام خمینی (ره) خریداری شد و ایشان تا سال۱۳۴۲ در این مکان زندگی می کردند. پس از تبعید امام به ترکیه و با تغییر محل تبعید به نجف، به آیت الله پسندیده برادر امام واگذار شد و در سال ۱۳۷۳ حاج احمد خمینی آن را به بیت مقام معظم رهبری واگذار کرد.

این خانه قدیمی بنایی دو طبقه و ساده شامل یک طبقه همکف و زیرزمین است. حیاط آن در قسمت جنوبی بنا و فضاهای سرپوشیده درجهات شمال، شرق و غرب خانه قرار دارند. در وسط بنا راه پله ای ساختمان را به دو بخش بیرونی «شرقی» و اندرونی «غربی» تقسیم می کند.

سطوح داخلی این خانه بدون تزئین بوده و توسط گچ، اندود شده است. سطوح خارجی نیز از جرزهای آجری ساده و سطوح گچی یکدست و بدون نقش و نگار است و به رغم آن که نسبت به دیگر منازل قم مساحت مناسبی دارد بسیار ساده و عاری از تزئینات و تجملات است. خانه امام خمینی (ره) در این شهر نه تنها محل سکونت ایشان بود، بلکه بسیاری از دیدارهای مردمی، سخنرانی‌ها و جلسات مهم سیاسی ایشان نیز در این مکان برگزار می گردید.