بنای یادبودی که پذیرای بیش از چهارصد شاعر، نویسنده و ادیب است، در قلب شهر تاریخی تبریز قرار گرفته و یکی از نمادهای این شهر بزرگ به شمار می‎آید.مقبره ‎الشعرا در محله تاریخی سُرخاب قرار دارد و در گذشته بخشی از یک گورستان وسیع به شمار می‎آمد. گورستانی هشتصد ساله که پیکر انسان‎های نامداری در آن دفن شده اند. یکی از معروف‎ترین شخصیت‎هایی که در این آرامستان به خاک سپرده شده‎اند، محمد حسین بهجت تبریزی متخلص به شهریار است که در سال 1367 خورشیدی دار فانی را وداع گفت.

علاوه بر شهریار، می‎توان از حکیم اسدی توسی، قطران تبریزی، خاقانی شروانی، همام تبریزی، ظهیرالدین فارابی، لسانی شیرازی و دیگر شاعران پرآوازه نام برد که در این گورستان به خاک سپرده شده‎اند.

گفته می‎شود بعد از چندین زلزله مهیب در تبریز، این قبرستان متروک شد اما به دلیل اهمیت شخصیت‎های فرهنگی مدفون در آن، تصمیم به بازسازی و طرح‎ریزی نمای آرامگاه گرفته شد. درنهایت ساخت بنایی که امروزه تبدیل به نمادی برای مقبره‎الشعرا شده، به سال 1350 خورشیدی باز می‎گردد. در همین سال بود که یک مسابقه طراحی بنای یادبود در تبریز برگزار شد. اهمیت این مسابقه به حدی بود که آگهی آن در روزنامه‎های اطلاعات، کیهان و یغما به چاپ رسید. در نهایت طرح پیشنهادی «غلامرضا فروزان مهر» به عنوان بنای مقبره‎الشعرا برگزیده شد.

دو ردیف پلکان دورتادور سازه مقبره‎الشعرا قرار دارد که بازدیدکنندگان را به درون بنا هدایت می‎کند. بنایی عظیم که شهرت آن به واسطه طاق‎های تودرتوی آن است. بخش اصلی فضای آرامگاه به یک اتاق بزرگ و چندین اتاق کوچک‎تر تقسیم می‎شود. درست همین‎جاست که مزار شهریار نظرها را به خود جلب می‎کند. مزاری که چهارچوبی شیشه‎ای آن را احاطه کرده و بر روی آن تاریخ تولد و فوت این شاعر شهیر نیز حک شده است.

دور تا دور اتاق با اشعار، مجسمه‎ها و تابلوهایی از اشعار شاعرانی که در این مکان دفن شده‎اند، پر شده. در این مجموعه فرهنگی علاوه بر دیدار با آرامگاه شاعران، می‎توان از چندین بخش جانبی از جمله کتاب‎فروشی، بخش فروش صنایع دستی، بازدید از آثار پیکرتراشی و مجسمه‎های کوچک نیز بازدید کرد. همچنین مجموعه آثار شاعران خفته در مقبره‎الشعرا در قالب کتاب و تولیدات فرهنگی در فروشگاه مجموعه قابل دسترسی است.