استان ایلام در غرب ایران و غرب کو‌هستان وحشی زاگرس، با آب و هوایِ کوهستانی و نیمه گرم و جنگل‌های بلوط یکی از مقاصد جذاب طبیعت‌گردی ایران است. اما جدا از طبیعت زیبا، جاذبه‌های تاریخی این استان هم کمتر دیده شده‌اند. نشانه‌اش قلعه‎های تاریخی متعددی است که هنوز پابرجایند. از قلعه والی در شهر ایلام و قلعه پوراشرف و هزاردر در شهرستان دره‌شهر گرفته تا پشت قلعه آبدانان و قلعه سام در شهرستان شیروان چرداول نمونه‎هایی از این قلعه‎ها هستند.
در سال 1326 هجری قمری -یعنی دوره قاجار- به دستور غلام‌رضاخان والی ایلام، در منطقه امیرآباد در میان تنگه‎ای موسوم به کُنجانچَم، نزدیکی رودی به همین نام بنایی ساخته شد که اکنون به قلعه کنجانچم معروف است، چون آب و هوای این منطقه خشک و گرم است این قلعه خانه زمستانی والی ایلام و خانواده‎اش بود، در اصل مرکزی برای گرفتن عوارض و مالیات از روستائیان در این فصل نیز بوده است.
این قلعه در 15 کیلومتری شمال شرق شهرستان مهران –جاده ایلام به مهران-  بر سر راه کربلا قرار دارد. پلان قلعه مستطیل شکل و به صورت درون‎گرا در یک طبقه و زیرزمین ساخته شده است. قلعه از بیرون ساده و بدون هیچ تزئینی است. دور تا دورش با دیوار محصور شده و در هر ضلع آن یک برج نگهبانی با کنگره‎های دیده‌بانی قرار دارد. این قلعه دارای سه در ورودی در سه ضلع است که درِ ورودی اصلی در ضلع جنوب آن واقع شده است. یکی از این سه در، در ضلع جنوب شرقی قلعه قرار دارد با کمی شکستگی به بیرون و طاق‎نمایی است که آن را تبدیل به یک ورودی زیبا کرده است.

از در که وارد می‌شوید بعد از گذشتن از هشتی و درگاه، وارد حیاط مرکزی می‌شوید با حوض سنگی بزرگ که در وسط آن قرار دارد. اتاق‎ها در سه ضلع شمال، جنوب و غرب قرار دارند و تودرتو هستند. اتاق‌ها با چهار ایوانی که دارند با حیاط مرکزی در ارتباط هستند. در کنار اتاق‌ها حمام نیز قرار دارد. در ضلع شمالی این بنا اتاقی قرار دارد که با سنگ مرمر تزئین شده بود اما بعد از مرمت‎های انجام شده دیوارهایش با کاشی رنگی تزئین شده است و چون از همه اتاق‎ها بزرگ‎تر بوده و  وسط آن حوض کوچکی قرار دارد به آن شاه‎نشین می‎گویند. علاوه بر آن در ضلع شرقی نیز دیواری از یک اتاق وجود دارد که با توجه به تزئینات گچی و گچبری، محققان حدس می‎زنند که این اتاق هم یا بخشی از شاه‌نشین بوده یا اتاق مهمان است.این اثر تاریخی در ۲۲ تیر ماه ۱۳۹۷ با شماره ثبت ۲۷۴۳ به‌عنوان یکی از آثار تاریخی ایران ثبت ملی شد. هر چند مدتی متروک ماند اما بعد از مرمت و بازسازی درش به روی گردشگران باز شده است.