«تهران» همان اندازه که جاذبههای شهری بی‌پایان دارد، به واسطه جغرافیای ویژه و قرار گرفتن در میانه کوه و کویر از نعمتِ طبیعتی زیبا، بکر و هیجان‌انگیز هم برخوردار است که تشنه کشف شدن است. کافی است کفش و کلاه کنید و کمی از شهر دور شوید تا در میان طبیعتی سحرانگیز و دلربا قرار بگیرید و غرق آرامش شوید. اصلا این خصوصیت زندگی در پایتخت هم هست، باید گاهی از شلوغی، ترافیک و زندگی روزمره دور شد و به جای دیدن آپارتمانهای بلند، خیابان‌های پر از ماشین و آدم‌هایی که با عجله به این سو و آن سو می‌روند، به کوه‌های استوار، آسمان آبی و درختان سبز چشم بدوزید و حال و هوایی تازه کنید. در همین نزدیکی شهرِ شلوغ، جایی بکر و سحرانگیز منتظر شماست. روستایی با جادهای پیچ‌واپیج، رودخانه‌ای پر آب و کوههایی با اشکال عجیب.
«روستای وردیج» در شمال غرب تهران قرار دارد و جزو منطقه کن و سولقان است؛ پیش از رسیدن به این روستا جاده زیبا و مارپیچش شما را مجذوب خود خواهد کرد، جادهای که دامنه کوه را می‌تراشد و به بالا می‌رود و یک جاهایی آنقدر باریک میشود که باید با احتیاط جلو رفت. اما همین جاده باریک و پر پیچ و تاب یکی از جذابیتهای روستای وردیج است.
پیچ‌های جاده را که رد کنید ناگهان در کنارِ جاده با منظره‌ای عجیب از کوههایی با فرمهای جادویی مواجه می‌شوید؛ انگار پا در دره جنیان گذاشتهاید یا به محدوده‌ای پر از آدم‌های طلسم‌شده رسیدهاید. درباره این کوه‌های عجیب حرف و حدیث و افسانه بسیار است، برخی این سنگ‌ها را قومی سنگ‌شده می‌پندارند و برخی می‌گویند اینجا بقایای قلعهای قدیمی است که حالا تنها این سنگ‌ها از آن باقی مانده است. در کنار این بخش از کوه، شانهای خاکی هم هست که می‌توانید اتوموبیل خود را پارک کنید و از این کوه‌های جادویی بالا بروید و در میان این آدمک‌ها و شمایل‌های سنگی بایستید و محو این آدمکهای عجیب شوید که البته دلیل علمی ایجاد شدن آنها فرسایش کوه با باد است.
اگر این جاده را ادامه بدهید به روستای واریش میرسید، روستایی زیبا و ییلاقی در دامنه کوه‌های سر به آسمان کشیده با باغهایی که در این دامنه شکل‌گرفته‌اند و شاتوت، گیلاس، آلبالو و گردو ثمره آن‌هاست. مردم این روستا هم مردم خوش‌ذوقی هستند و به خوبی از این طبیعت زیبایی که در اختیار آنها قرار گرفته محافظت میکنند. بنابراین پیش از ورود به جاده باید عوارض اندکی را به عنوان هزینه پاکسازی طبیعت بپردازید و یک کیسه زباله دریافت کنید تا بتوانید زبالههای خود را داخل آن بیندازید. در داخل روستا هم با تابلوهای «زباله نریزید» مواجه خواهید شد.
در ورودی روستا فلشی را که مسیر چشمه را مشخص میکند، خواهید دید و با ادامه دادن این مسیر به رودخانه‌ای پر آب و گوارا میرسید که کناره آن پر است از باغهای سرسبز و زیبا. اگر بهار و خصوصا اردیبهشت به این منطقه بروید، با شکوفه‌های رنگارنگ و دامنهای پر از گل‌های وحشی چون شقایق و لاله مواجه خواهید شد. در تابستان هوای این اطراف همچنان خنک و روح‌نواز است و درختان زیر بار میوه، قد خم کرده‌اند. پاییز این روستا رنگارنگ و دلفریب است و زمستان رخت عروس به تن کوه و کوهپایه و درختها میپوشاند.
اگر حدود یک ساعت مسیر کنار رودخانه را ادامه بدهید به آبشار «لَت مال» میرسد، آبشار بلند و زیبا با آبی زلال و دلچسب. اما اگر این مسیر برای شما طولانی بود هرجا کنار رودخانه که اتراق کنید، از این طبیعت بکر و هوای پاک و آسمان آبی لذت خواهید برد.
بهترین مسیر برای رسیدن به این دو روستای خیالانگیز از غرب تهران و اتوبان تهران- کرج است. بعد از رسیدن به ورودی پمپ بنزین وردآورد، باید به سمت خیابان شهید اردستانی شوید و بعد از گذشت از مسیر کوتاهی در سمت راست خود، ورودی جاده این وردیج و واریش را خواهید دید.
دیدگاه خود را بنویسید