کالنجین گروهی از قبایل بومی آفریقای شرقی هستند که عمدتاً در استان دره ریفت در کنیا و دامنه‌های شرقی کوه الگون در اوگاندا ساکن هستند. تعداد آنها در سرشماری کنیا در سال 2019 به 6.358.113 نفر و بر اساس سرشماری سال 2014 در اوگاندا به 273.839 نفر می‌رسد که عمدتاً در مناطق Kapchorwa ، Kween و Bukwo هستند. کالنجین به 11 قبیله از نظر فرهنگی و زبانی مرتبط تقسیم شده است: کیپسگیس، ناندی، پوکوتس، ساباوت، کیو، توگن، ماراکوت، اوگیک، تریک و سنگور. مردم کالنجین به زبان‌های ناندی-مارکوتا صحبت می‌کند، اما می‌تواند شامل زبان آکی در تانزانیا و زبان پوکوت که در کنیا صحبت می‌شود نیز باشد که همه به طور جمعی به عنوان زبان کالنجین طبقه بندی می‌شوند. زبان کالنجین، همراه با زبان‌های مردم داتوگا تانزانیا، ماسایی، لو، تورکانا، نوئر، دینکا در میان دیگران به عنوان زبان‌های نیلوتیک طبقه‌بندی می‌شوند
دین سنتی کالنجین مبتنی بر اعتقاد به خدای برتر، آسیس یا چپتالل بود که به شکل خورشید (آسیستا) نشان داده می‌شد. مسیحیت در طول دوره استعمار معرفی شد و به سرعت در مناطق زبان کالنجین گسترش یافت. امروزه تقریباً همه ادعای عضویت در یک دین سازمان یافته – اعم از مسیحیت یا اسلام را دارند. که تعداد مسلمانان در میان کالنجین نسبتاً کم است.
دوره استعمار شاهد معرفی کشت چای در مقیاس وسیع در ارتفاعات کریچو و ناندی بود. این مناطق از آن زمان نقش مهمی در تبدیل کنیا به صادرکننده پیشرو چای در جهان و همچنین در ایجاد فرهنگ نوشیدن چای در میان کالنجین ایفا کرده‌اند. شیر اصلی‌ترین ماده در رژیم غذایی کالنجین را تشکیل می‌دهد. بزرگسالان و کودکان می‌توانند شیر یا چای را همراه با هر وعده غذایی یا میان وعده‌ای بنوشند. چای (چاییک) به طور متوسط 40 درصد حجمی شیر دارد و معمولاً به میزان زیادی شیرین می‌شود. اگر شیر در دسترس نباشد، ممکن است چای سیاه با شکر نوشیده شود، اگر چه مصرف چای بدون شیر سخت محسوب می‌شود.
دیدگاه خود را بنویسید