در انتهای خیابان امام آذرشهر، در ساحل شمالی رودخانه دهخوارقان، گورستانی تاریخی به نام یوواداغی یا دوواداغی (و به روایتی مصلی داغی) واقع شده است. این تپه که پوشیده از الواح و سنگ نبشته‌های قبور است، رازهای بسیاری از سده‌های گذشته را در دل خود جای داده است.

سنگ نبشته‌های ۷۰۰ ساله
قدمت سنگ نبشته‌ها و قطعه سنگ‌های منقش این گورستان به سده‌های ۷ و ۸ هجری قمری باز می‌گردد. این سنگ‌ها، گویی داستان‌هایی از زندگی و مرگ انسان‌ها در آن دوران را روایت می‌کنند.

مصلی باشکوه
در وسط این گورستان، مصلی یا نمازگاه بزرگی به طول و عرض بیش از ۱۰۰ متر تعبیه شده است. سطح مصلی حدود یک متر از کف گورستان بلندتر است و محراب آن از سنگ و آجر بنا شده است.

سنگ قبر مرمرین منقش
در میان سنگ‌های قبر این گورستان، سنگ قبر مرمرین منقوشی به چشم می‌خورد که در وسط محراب نصب شده است. روی این سنگ، چند بیت فارسی، دو آیه از قرآن مجید و چند عبارت عربی به خط ثلت برجسته کنده شده است. همچنین، ترنج و اسلیمی‌های خوش طرحی بر زیبایی آن افزوده‌اند.

حجاری در سده‌های ۸ و ۹ هجری
ظاهراً حجاری این سنگ در سده‌های ۸ و ۹ هجری قمری صورت گرفته است. این سنگ قبر، شاهدی بر هنر و معماری دوران خود است و ارزش تاریخی و فرهنگی بسیاری دارد.

گورستان یوواداغی، گنجینه‌ای ارزشمند
گورستان یوواداغی با سنگ نبشته‌های باشکوه و سنگ قبرهای منقش، گنجینه‌ای ارزشمند از تاریخ و فرهنگ ایران است. حفظ و احیای این مکان تاریخی، گامی مهم در حفظ هویت ملی و پاسداشت میراث گذشتگان خواهد بود.