حمام حاج داداش، یکی از قدیمی‌ترین بناهای شهر زنجان، تنها حمام ستون سنگی این شهر است که گنبد اصلی آن بر روی چهار ستون سنگی قرار گرفته است. ورودی بنا در ضلع شمالی از درب چوبی دو لنگه به ضخامت تقریباً سه سانتی‌متر است که چوب آن از درختان جنگلی تهیه شده است. گل‌میخ‌های آهنی نیز بر روی درب تزئینات زیبایی به وجود آورده‌اند.

بعد از ورودی به هشتی بنا می‌رسیم که امکان ارتباط و دسترسی به سربینه را فراهم نموده است. در چهار ضلعی هشتی، طاقچه‌هایی با طاق‌نماهای جناغی ایجاد شده است که طاقچه‌های طرفین درب ورودی دارای عمق کمتری نسبت به طاقچه‌های روبرویی خود هستند. ازاره‌های هشتی تا ارتفاع دو متری با کاشی‌های سرامیکی پوشیده شده است. سقف هشتی گنبدی شکل بوده که در راس گنبد نورگیری با بیش از 60 سانتی‌متر عمق و 50 سانتی‌متر قطر ایجاد شده است. کف هشتی با یک پله در حدود 10 سانتی‌متر از ورودی پایین‌تر قرار گرفته ولی هم سطح با کف سربینه است. این کف با آجرهایی در ابعاد 20 × 20 سانتی‌متر ساخته شده و ما بین آجرها را کمتر از دو سانتی‌متر ملاط قرار گرفته است.

حد فاصل بین هشتی و سربینه، راهرویی است که دارای طولی نزدیک به دو متر و سقفی به صورت طاق هلالی است.

زیباترین بخش این حمام سنتی، فضای بینه آن است. در این بخش طاق اصلی بر روی چهار ستون سنگی مزین به سرستون‌های مکعبی شکل و بدنه مارپیچی (از نوع ستون‌های ترکیبی) قرار دارد.

قدمتی که برای این بنا تخمین زده می‌شود بین 150 تا 200 سال است و توسط معماری که منسوب به نام خود حمام است، بنا شده است. این حمام در وسط بازار زنجان که از دوران صفویه به بعد مرکز داد و ستد و فرهنگ بومی و محلی بوده و این مرکزیت را تا کنون حفظ کرده، واقع شده است.

در حال حاضر این بنا با حفظ بافت تاریخی به عنوان سفره خانه سنتی پذیرای مهمانان و گردشگران است.