بخارا
گزارش تصویری هجدهمین تور ازبکستان و تاجیکستان - مهرماه 1403
/post-883هجدهمین سفر گروهی جاده ابریشم در مهرماه 1403 برگزار شد. در این سفر کم نظیر و پرهیجان 14 نفر از شهرهای اصفهان، تهران و مشهد شرکت داشتند. برنامه سفر طبق اعلام قبلی با پرواز به سمت تاشکند آغاز شد و در نهایت در شهر دوشنبه پایتخت کشور تاجیکستان به پایان رسید.
آثار دیدنی تور ازبکستان و تاجیکستان
/post-738آنچه باعث می‌شود سفر جاده ابریشم یک سفر بی‌نظیر، خاص و منحصر به فرد شود، تعداد بالای آثار باستانی، تاریخی و فرهنگی آن است که در این سفر دیده می‌شود. در سفر گروهی و فرهنگی جاده ابریشم بیش از 100 اثر باشکوه از نزدیک بازدید می‌شود. این لیست تعدادی از مکان‌هایی است که در سفر جاده ابریشم با هم خواهیم دید.
سوالات متداول برای سفر به ازبکستان
/post-726سفر به ازبکستان، کشوری که به خاطر میراث غنی تاریخی و فرهنگی خود شناخته شده است، می‌تواند تجربه‌ای هیجان انگیز و غنی باشد. با این حال، مانند هر سفر بین‌المللی، ضروری است که برای اطمینان از یک سفر آرام، آماده باشید. هدف این مقاله پرداختن به برخی از سوالات متداول (FAQ) است که ممکن است یک مسافر هنگام برنامه‌ریزی برای سفر به ازبکستان داشته باشد. امیدواریم با ارائه پاسخ‌های جامع و هوشمندانه، مسافران را به اطلاعات لازم برای بازدیدی لذت بخش و بدون دردسر مجهز کنیم.
آرامگاه چاربکر بخارا
/post-508آرامگاه چهاربکر نام آرامگاهی در بخارا‌ست که مکان خاکسپاری چهار تن از بزرگان بخارا و خاندانی بنام جبیره است. همچنین مسجد ماه خاصه در این مجموعه آرامگاهی قرار دارد. در این آرامگاه طاووس‌های زیادی در بین گورها در رفت و آمدند. بسیاری از سازه‌های موجود در این مجموعه دارای کاشی‌های پلی کروماتیک بسیار تزئینی هستند. این سایت در ۱۸ ژانویه ۲۰۰۸ در گروه فرهنگی به یونسکو میراث جهانی اضافه شد.
آرامگاه بهاالدین نقشبندی
/post-507محمد بهاءالدین نقشبند بخاری بنیادگذار سلسلهٔ طریقت نقشبندیه بود. وی در محرم سال ۷۱۸ق در قصر عارفان بخارا به دنیا آمد. سه روز بعد از ولادت بهاءالدین، جد او که از ارادتمندان طریقه خواجگان بود وی را نزد خواجه محمد بابا سماسی برد و باباسماسی، بهاءالدین را به فرزندی خود پذیرفت. خواجه بهاءالدین نزد وی تربیت یافت و آداب طریقت را از سید امیر کلال آموخت و بعد از طی مراحل سلوک از سوی امیر کلال اجازه یافت تا در صحبت مشایخ دیگر به تکمیل مراحل مجاهدت بپردازد. بدین جهت وی چندین سال صحبت مشایخی چون عارف دیگ گرانی، قُثم شیخ و خلیل آتا را دریافت. البته خواجه شماری دیگر از مشایخ مانند زیدالدین ابوبکر تایبادی را نیز ملاقات کرد. او بر اصول هشتگانهٔ خواجه عبدالخالق غجدوانی سه اصل افزود. خواجه بهاءالدین در شب دوشنبه سوم ربیع‌الاول سال ۷۹۱ در سن ۷۳ یا ۷۴ سالگی درگذشت و در قصر عارفان دفن‌شد.
مسجد نمازگاه بخارا
/post-506نمازگاه بخارا یک سکوی نماز است که برای نماز در روزهای عید مانند قربان و فطر، در نظر گرفته شده است و در جنوب باختری بخارا جای دارد. واژهٔ «نمازگاه» به معنی جایی‌ست که می‌توان در آن نماز خواند. نمازگاه می‌تواند یک اتاق یا فقط یک جانماز باشد که از سوی یک مسلمان برای فراهم کردن جایی پاک برای نماز گزاردن در نظر گرفته می‌شود.
مسجد مغاک عطاری
/post-505مسجد مغاک عطاری (ازبکی: Magʻoki Attori masjidi، تاجیکی: Масҷиди Мағокии Атторӣ،) قدیمی‌ترین مسجد باقیمانده آسیای مرکزی و یک مسجد تاریخی در شهر بخارای کشور ازبکستان است و بخشی از مجموعهٔ دینی تاریخی لب حوض می‌باشد. این مسجد در میانهٔ تاریخی بخارا، نزدیکِ ۳۰۰ متری جنوب باختری پای کلان، ۱۰۰ متری جنوب باختری گنبد بازرگانی طاق تلپک فروشان و ۱۰۰ متری خاورِ لب حوض جای دارد. و بخشی از میراث جهانی یونسکو در میانهٔ تاریخی بخارا است.
چشمه ایوب
/post-504آرامگاه چشمه ایوب در نزدیکی آرامگاه اسماعیل سامانی در بخارا ازبکستان جای دارد. بر پایهٔ افسانه‌ای، ایوب از این مکان دیدن کرد و با کوبیدن عصا خود به زمین چشمه‌ای ساخت. آب این چاه هنوز پاک است و شفا بخش شمرده می‌شود. اگر به تاریخ ساخت آرامگاه چشمهٔ ایوب نگاه کنیم، این ساختمان دربرگیرندهٔ ۳ بخش است که در ۳ دورهٔ گوناگون ساخته شده است. گورخانه، بخش نخستِ آرامگاه در سدهٔ دوازدهم در دوران ارسلان‌خان فرمانروای دودمان «قرا‌خانیان» ساخته شده است. بر پایهٔ فرمان «ارسلان‌خان» روی گور، یک آرامگاه باشکوه و زیبا ساخته شده و بالای چاه با ایوان پوشیده شده است.
مسجد بالا حوض
/post-503مسجد بالاحوض؛ نام یکی از مساجد تاریخی در بخارا، ازبکستان است و این سازه در سال ۱۷۱۳ میلادی، روبروی ارگ بخارا در منطقهٔ ریگستان ساخته شده است که همراه با دیگر بخش‌های تاریخی شهر در فهرست میراث جهانی یونسکو گنجانده شده است. هنگامی که امیر بخارا در دههٔ ۱۹۲۰ میلادی زیر چیرگی روسیهٔ بلشویکی قرار داشت؛ این مسجد، در جایگاه مسجد جامع کارکرد داشت. ستون‌های نازک ساخته‌شده از چوب‌های نقاشی‌شده در سال ۱۹۱۷ میلادی به بخش جلویی ایوان (ورودی) افزوده‌شد و سقف برآمدهٔ نمازخانهٔ تابستانی را نیز پشتیبانی می‌کرد. ستون‌ها با مقرنس‌های رنگی آذین شده‌اند.