پل خواجو به امر شاه‏ عباس دوم صفوی در سال 1060 بر روی خرابه ‌های پلی از اواخر تيمورى به صورت امروزى آن ساخته شده است. این پل به خاطر معماری و تزئینات کاشی‌ کاری آن از دیگر پل‌ های زاینده ‌رود مشهورتر است. پل خواجو که در دوران صفوی یکی از زیبا ترین پل‌ های جهان به شمار می‌رفت، بیشتر به منزله سد و بند بوده ‌است. در میان هریک از دو ضلع شرقی و غربی پل ساختمانی بنا شده که شامل چند اتاق مزین به نقاشی است.

این ساختمان که شاه ‌نشین نامیده می ‌شود در آن دوره جایگاه بزرگان و امیرانی بوده که برای تماشای مسابقات شنا و قایقرانی بر روی دریاچه مصنوعی به این مکان فراخوانده می ‌شدند.در گوشه‌ های ضلع شرقی پل خواجو دو شیرسنگی وجود داردکه ظاهراً نماد سپاهیان بختیاری و محافظ اصفهان در عصرصفویه بوده‌اند. این پل دارای ۲۴ دهانه ‌است که از مکعب‌ های به دقت تراش‌ خورده ساخته شده و در بخش میانی تخته‌ هایی چوبی برای سد کردن جریان آب تعبیه شده است.