کاخ چهلستون به عنوان یکی از شاخصه‎های شهری اصفهان، در کنار میدان نقش جهان و در نزدیکی چهارباغ قرار دارد. این باغ به همراه عمارت باشکوه میانه آن، از جمله یادگارهای عصر صفوی است که پس از انتخاب اصفهان به پایتختی، توسط «شیخ بهایی» طرح‎ریزی شد. چهلستون به عنوان یک باغ ایرانی، عمارت یا کوشکی در میانه خود داشت که در زمان شاه عباس اول به صورت کلاه فرنگی احداث شد و در زمان شاه عباس دوم توسعه يافت و چهلستون ناميده شد.

چهلستون اصفهان در سال 2011 توسط سازمان یونسکو به عنوان یکی از باغ‎های شاخص ایرانی به ثبت جهانی رسید.


از جمله ویژگی‎های خیره‎کننده کاخ چهلستون، می‎توان به نقاشی‎های بسیار زیبای نقاش بلند آوازه عصر صفوی، رضا عباسی اشاره کرد. این نگارگری‎ها هرکدام بیان‎گر دوره‎ای از حوادث تاریخی دوران صفویه به شمار می‎روند.

نگارگری‎‎های تالار مرکزی عمارت چهلستون که برخی از آن‎ها در عصر قاجار بر روی نقاشی‎های سابق کشیده شده‎اند، شامل نگاره‎هایی از «پذیرایی شاه عباس اول و دوم و شاه طهماسب از امرای ترکستان و همایون هندی» و هم‎چنین «جنگ شاه اسماعیل اول با ازبکان» را به تصویر کشیده‎اند. دو تصویر دیگر، که یکی روبروی در ورودی تالار و دیگری در مقابل آن قرار دارد، صحنه‎ای از «جنگ چالدران» در دوران شاه اسماعیل اول و «جنگ کرنال» در زمان نادر شاه افشار را به نمایش می‎گذارد.

این تالار که به پذیرایی و میزبانی از  میهمانان و سفیران کشورهای خارجی اختصاص داشته، گنبدی زیبا با طرح‎های «لچک» رنگارنگ و جزئیات طلایی و شفاف خودنمایی می‎کند.

بسیاری بر این باورند که تصویر ستون‎های بیست‎گانه ایوان عمارت، با انعکاس در آب، تبدیل به چهل‎ستون می‎شود و همین امر را وجه‎تسمیه چهلستون دانسته‎اند. اما به باور بسیاری از کارشناسان و صاحب‎نظران، این سبک از معماری ایرانی که ستون‎های متعدد در ساخت یک بنا به کار می‎رود، به چهلستونی مشهور است.

داستان ستون‎های کاخ چهلستون به همین‎جا ختم نمی‎شود. برخی از تاریخ‎دانان نیز بر این باورند که چهلستونی که به دست شاه عباس دوم ساخته شد، در واقع دارای چهلستون بوده و در هنگام آتش سوزی که در دوره حکومت شاه سلطان حسین، آخرین شاه صفوی اتفاق افتاد، قسمتی از عمارت و بیست ستون طرفین از جلو سوخت و به شکل کنونی بازسازی شد.