قلعه
قلعه دزک
/post-298«قلعه دِزَک» در جنوب خاوری روستای دزک، در شهرستان کیار، یکی از محالهای چهارگانه بختیاری، حدود ۳۵ کیلومتری شهرکرد جای دارد. این دژ که بر سینه خود نشانی از فعالیتهای مشروطه خواهان ایران دارد، امروزه در فهرست آثار ملی ایران بر شمرده میشود. گمان میرود واژه «دِزَک» از دز است که تغییرشکل یافته دژ باشد، و در اینجا «دژ کوچک» است.
قلعه بهستان
/post-297قلعه بِهِستان در کنار رودخانه قزل اوزن و روستای بهستان، در نزدیکی 10 کیلومتری جنوب شرقی شهر ماهنشان و 100 کیلومتری غرب شهر زنجان جای دارد.
قلعه ناصری
/post-296ناصرالدوله، حاکم کرمان و بلوچستان در زمان قاجار، دستور ساخت قلعهای نظامی را در ایرانشهر صادر کرد و نام خود را نیز بر آن جاودان ساخت. با موافقت ناصرالدینشاه قاجار با پیشنهاد ناصرالدوله برای ساخت قلعهای در ایرانشهر، در سال 1264 خورشیدی، «استاد حسین معمارباشی» از کرمان به ایرانشهر فراخوانده میشود تا کار ساخت این قلعه را آغاز کند. ساخت قلعه هفت سال به طول میانجامد و پس از آن، تبدیل به مقر حکومت بلوچستان میشود.
قلعه خرانق
/post-275قلعه خرانق، سازه ای مربوط به دورانهای تاریخی پس از اسلام است و در شهرستان اردکان، بخش خرانق، روستای خرانق قرار گرفته است.
قلعه فورگ
/post-273قلعه «فورگ»، که قلعه «میرزا رفیع خان» نیز خوانده میشود، در سرزمینی ییلاقی در شمال روستای فورگ، در 5 کیلومتری شهرستان «درمیان» و ۱۱۰ کیلومتری غرب «بیرجند»، در استان «خراسان» قرار گرفته است. این دژ در بلندای ۱۸۴۰ متری بر روی بلندیهای دره درمیان و در دامنه کوه «مومن آباد» قرار دارد که به دشت «اسدیه» میرسد.
قلعه بابک
/post-241قلعه بابک ، دژی است بر فراز کوهی در نزدیکی شهر «کلیبر» در استان آذربایجان شرقی که به «بابک خرمدین»، مبارز ایرانی که پس از «ابومسلم خراسانی» بر علیه عباسیان قیام کرد، منسوب است.
قلعه رودخان
/post-206دژ «قلعه رودخان» یا «قلعه حسامی» قلعه ای تاریخی در ارتفاعی بین ۶۶۵ تا ۷۱۵ متر از سطح دریا است که در کنار رودخانه ای با همین نام واقع شده است. برخی از کارشناسان ساخت قلعه را در دوران ساسانیان و مقارن با حمله ی اعراب به ایران دانسته اند. این قلعه که در دوره ی سلجوقیان تجدید بنا شد از پایگاه های مبارزاتی اسماعیلیان بوده است. بر روی کتیبه ی سر در ورودی قلعه، که اکنون در موزه ی گنجینه ی رشت نگهداری می شود، درج شده است که این قلعه در سال ۹۱۸ تا ۹۲۱ هجری قمری برای سلطان حسام الدین امیردباج بن امیر علاالدین اسحق تجدید بنا شده است.
قلعه الموت
/post-138قلعه الموت در شمال غربی استان و در نزديكي روستاي گازرخان قزوین یکی از قلعه های منحصر به فرد تاریخی در ایران است و بر فراز صخره ای قرار دارد که ارتفاع آن نسبت به زمین های پیرامون خود ۲۰۰ متر است. این قلعه سترگ دو قلعه بالا و پایین را در بر می گیرد و دیوارهای چهارگانه آن به تبعیت از شکل و وضع صخره ها ساخته شده اند و ازین رو است که عرض آن قسمتهای مختلف فرق میکند. صخره های پیرامون قلعه به رنگ سرخ و خاکستری در جهت شمال شرقی به جنوب غربی کشیده شدهاند. پیرامون دژ از هر چهار سو پرتگاه است و تنها راه ورود به قلعه در انتهای ضلع شمال شرقی است.