مجله گردشگری

«روستای ورکانه» در دامنه کوه الوند، در بخش جنوبی رشته کوه زاگرس میانی، در شرق رودخانه ارزان فرد و در 20 کیلومتری جنوب شرقی همدان جای دارد. واژه ورکانه از ور یا همان بر و همچنین کانه و چشمه ساخته شده است، کنارچشمه.

نگل در ۶۵ کیلومتری شهر سنندج و در مسیر سنندج به مریوان قرار دارد. این روستا در میان دره‎ای بنا شده که رودخانه «شوشیر» از جنوب آن می‌گذرد و از طرف شمال هم به کوه «حسن عالی»، از جنوب شرقی به کوه «پل چرمو»، از جنوب به کوه «قژاکان»، از شمال غربی به دره «کانی چرمو» و کوه «کوره میانه»، از غرب و جنوب غربی به دره «کاچول» و از شمال شرقی به «رسنی دره» محدود می‌شود. مردم روستای نگل به زبان کردی سورانی سخن می‌گویند.

روستای تمین در 65 کیلومتری جنوب غربی شهر میرجاوه قرار دارد و از اطراف به دو کوه تفتان و سیاه کوه منتهی می‌شود. تمین تابستان‎های خنک دارد و در زمستان هوای آن سرد می‎شود.

«روستای مارین» در ۳۶ کیلومتری شمال گچساران و در ۱۹۸ کیلومتری جنوب شرقی «یاسوج» در استان «کهگیلویه و بویراحمد» جای دارد. این روستا از شمال با کوه «دلی گنج»، از شرق با کوه «خامی» و از جنوب غرب نیز با کوه «دیل» همسایگی دارد.

پالنگان روستایی در یک کیلومتری دره «تنگیور»، در دهستان «ژاورود»، در 55 کیلومتری «اورامان» و در 57 کیلومتری کامیاران در استان کردستان است. پالنگان که در شمار فهرست آثار ملی ایران جای گرفته است، نزدیک به هزار تن سرانه مردمی دارد که به گویش کردی اورامی سخن می­گویند. روشن نیست که پالنگان از واژه پلنگ یا واژه پال در گویش کردی به معنی پشتگاه و پناهگاه برگرفته شده است.

در مناطق کوهستانی ایران، روستاهایی که به شیوه پلکانی ساخته شدند بسیارند. یکی از آن‎ها «روستای سر آقا سید» نام دارد که یکی از مناطق تاریخی در استان چهارمحال و بختیاری به شمار می‎رود.

روستای ماخونیک به دلیل معماری جالب و قابل توجه به یکی از هفت روستای شگفت انگیز جهان و به دلیل حضور ساکنان کوتاه قد، به سرزمین لی لی پوتی های ایران شهرت دارد. قدمت این روستا را بر اساس اسناد تاریخی و سنگ نگاره ی مکشوفه از این منطقه به 300 سال تخمین زده اند.

«تهران» همان اندازه که جاذبه‎های شهری بی‌پایان دارد، به واسطه جغرافیای ویژه و قرار گرفتن در میانه کوه و کویر از نعمتِ طبیعتی زیبا، بکر و هیجان‌انگیز هم برخوردار است که تشنه کشف شدن است. کافی است کفش و کلاه کنید و کمی از شهر دور شوید تا در میان طبیعتی سحرانگیز و دلربا قرار بگیرید و غرق آرامش شوید. اصلا این خصوصیت زندگی در پایتخت هم هست، باید گاهی از شلوغی، ترافیک و زندگی روزمره دور شد و به جای دیدن آپارتمان‎های بلند، خیابان‌های پر از ماشین و آدم‌هایی که با عجله به این سو و آن سو می‌روند، به کوه‎های استوار، آسمان آبی و درختان سبز چشم بدوزید و حال و هوایی تازه کنید. در همین نزدیکی شهرِ شلوغ، جایی بکر و سحرانگیز منتظر شماست. روستایی با جاده‎ای پیچ‌واپیج، رودخانه‌ای پر آب و کوه‎هایی با اشکال عجیب.

میمند روستایی صخره ای و کَنده شده در درون زمین با قدمتی حداقل دو تا سه هزار سال از نخستین سکونتگاه های بشر در ایران است. از ارزش های ویژه ی این روستای تاریخی ارتباط تنگاتنگ زندگی با طبیعت پیرامون آن است، به طوری که با پیشرفت تکنولوژی نیز حداقل دخل و تصرف را در طبیعت و چشم اندازهای بکر خود ایجاد نموده است و با حفظ بسیاری از ارزش ها به حیات خود ادامه می دهد. در روستای تاریخی میمند کلِ یک خانه یک «کیچه» نامیده می شود؛ این خانه در دل سنگ کنده شده و ممکن است شامل یک یا چند اتاق و همچنین اصطبل باشد.

روستای کندوان در دامنه ی کوه سلطان­داغی، به همراه دو روستای موجود در ترکیه و آمریکا، یکی از سه روستای صخره ای جهان است، با این تفاوت که برخلاف دو روستای دیگر زندگی عادی در این منطقه ی ییلاقی از رشته کوه های سهند جاری است.