جزیره واسیلی در طرح شهر سازی پتر کبیر، مرکز شهر جدید قرار گرفته بود. پترکبیر علاقه شدیدی به شهر آمستردام داشت و تلاش زیادی در شبیه سازی پایتخت شمالی به این شهر نمود. پترکبیر این جزیره را مجموعه‌ای از کانال‌هایی که بین کوچه‌ها جریان داشته باشند و باتلاق‌ها را خشک کند در نظر گرفته بود. احداث کوچه‌ها به حالت مربع مستطیل مانند طرح قدیمی است.

برای صد سال جزیره واسیلی محل احداث لنگرگاه شهر بود. اکنون فقط حلقه‌های آهنی که در دیواره‌های گرانیتی وجود دارد یادآور این حقیقت هستند که روزی کشتی‌ها در این محل لنگر می‌انداخته‌اند. دماغه جزیره واسیلی برای انعکاس وضع سن پترزبورگ به عنوان یک مرکز بین المللی کشتیرانی و بازرگانی، طراحی شده بود. قسمت میانی ترکیب یک یک معبد یونانی است. اسم مستعار آن به روسی پارتنون است. (پارتنون معبد خدای اتنا در آتن است). سر در اصلی مشرف بر رود نِوا است که مزین به اشکالی از خدای دریا نپتون و محافظانش می‎باشد.

کاخ منشیکوف، اوّلین و بزرگترین ملک شخصی پایتخت است که متعلّق به الکساندر دانیلوویچ منشیکوف از نزدیکان پترکبیر می‌باشد. منشیکوف اوّلین استاندار پترزبورگ نیز می‌باشد.

ما خود را متعهد به اصول اکوتوریستی می دانیم. اکوتوریسم سفری است مسئولانه به مناطق طبیعی، که موجب حفظ محیط زیست و بهبود زندگی مردم محلی گردد. ما خود را ملزم به رعایت موارد زیر می‌دانیم و از همسفران خود نیز خواهشمند است تا نهایت کوشش خود را در رعایت این موارد داشته باشند:

تاریک هنگام به مرز خجند رسیدیم. پیش از ورود به داخل قرارگاه مرزی هیچ  چراغ نبود و ما جمعی مسافر خسته و دلتنگ و ناکام، لنگ لنگان بار خود را  کشیدیم و با ازبکستان و مرزبانان نامهربان آن وداع گفتیم. پاهایمان سنگین  می‌رفتند زیرا دل در سمرقند وانهاده بودیم به آرزوی دیدارهای بیشتر که آیا  میسر شود...

به ازبکستان وارد شدیم و نامهربانی‌ها و درشت کرداری‌های مرزبانان را به شوق  پای نهادن در وادی شریف بخارا، شهر مدرسه‌ها و مروارید قرون میانه، تاب  آوردیم. ازبکان که خود را تورانی می‌‎دانند، برخوردهایی بس نامهربانانه و  درشت در مرزها دارند. در مرز ورودی ازبکستان، جامه‌دان‌هایمان را وارسیدند،  داروهایمان را با سیستم دارویی کشورشان تخمین زدند، عکس‌هایی را که در  تلفن یا تابلت‌ها داشتیم تماشا کردند، درباره عکس‌های شخصی ما نظر دادند و  ربات  وار و بی‌اعتنا به خشم ما تا توانستند معطلمان کردند. خاطره عبور از  مرزهای ازبکستان تلخ‌ترین بود در این سفر.

اگر  امیر نصر سامانی، با شنیدن این قطعه زیبای رودکی، به گفته تذکره  نویسان بی موزه بر اسب نوبتی جَست و به سوی بخارای شریف تاخت، من که باشم که چنین نکنم و شوق تاختن به سوی بخارا و درشتی های پرنیانی آموی قلبم را لبریز نسازد؟ اگر حضرت خواجه شیراز به خال هندوی ترک شیرازی خود سمرقند و بخارا  را می بخشد، من که باشم که به دیدار این دو گوهر آسیای میانه نشتابم و چشم بر تابناکی آنان نیفکنم؟ حال که چنگیز مغول مرو مقدس را با خون دو میلیون زن و مرد دلاور ایرانی آبیاری کرده است، من که باشم که به زیارت این خاک خون چکان نروم و در برابر آوار های قلعه "قز قلعه" به زانو نیفتم؟ و اگر همه نیاکان باستانی من به آرزوی سودا در بازارهای خجند رنج راه دراز جاده  ابریشم را به جان خریده اند، من که باشم که با شوق به سوی خجند نشسته بر لب سیحون به پرواز نیایم؟

هر سال یک سفر بسیار منحصر به فرد از طرف  سفرهای گردشگری نازنیوز برگزار می شود. این سفر به نام "سفر جاده ابریشم"  معروف است. بازدید از سه کشور ترکمنستان، ازبکستان و تاجیکستان و شهرهای  پرآوازه عشق آباد، مرو، بخارا، سمرقند، تاشکند، خجند، پنجکنت و دوشنبه در  این سفر برنامه ریزی شده است.

کاروانسرای عباسی، کهن‌ترین هتل ایران است که بعضی از خارجی‌ها وقتی به اصفهان سفر می‌کنند، فقط می‌خواهند در  این هتل بخوابند، وگرنه حتی تا مرز انصراف از سفر به ایران پیش می‌روند. داستان پافشاری برخی مسافران و گردشگران خارجی برای اقامت در هتل یا همان کاروانسرای عباسی کاملا واقعی است. این  را بارها مدیران آژانس‌های گردشگری گفته‌اند که چون نتوانسته‌اند اتاقی را  در این هتل قدیمی که به کاروانسرایی تاریخی شهره است، رزرو کنند، گردشگران  از رفتن به اصفهان منصرف شده‌اند یا آژانس طرف خارجی از فرستادن تور به  ایران انصراف داده یا زمان اجرای تور در اصفهان جابه‌جا شده‌ است.

استروشن  (به تاجیکیИстаравшан) بونجیکت قدیم، در کوهپایه های شمالی رشته کوه های  ترکستان واقع شده و یکی از قدیمی ترین شهرهای ولایت سغد در کشور تاجیکستان  است. این شهر در نزدیکی شهر خجند و رودخانه سیردریا قرار گرفته و مدتی نیز  با نام اوراتپه یا اوراتیوپه شناخته می شده است.