قرغان تپّه بزرگترین مرکز فرهنگی صنعتی درّهی وخش در 97 کیلومتری جنوب دوشنبه واقع است. مطابق با برخی تحقیقات قرغان تپّه در قرن 7 به وجود آمده اگر چه برخی قدمت آنرا بسیار بیشتر میدانند. شهر در قسمت بالایی درّهی وخش و در مرکز یک مرغزار واقع است. در قرون وسطی این ناحیه را ختای و شهر را ليواقند یا وخش میخواندند.
مجتمع ساختمانی مذهبی بزرگی به نام مقبره شيخ مصلحالدّين در مركز تاريخی شهر خجند واقع شده و به نام مصلحالدّين خجندی كه شاعر و حاكم شهر بوده و در قرن دوازدهم میزيسته نامگذاری شده است. زندگینامه وی به نام مناقب[1] حفظ و نگهداری شده است. بر طبق افسانه قومی شيخ مصلحالدّين فرد شگفتانگيز و مقدّسی بوده است. بعد از مرگش وی ابتدا در روستای اونجی به خاك سپرده شد كه در حومه خجند قرار دارد. مدّتی بعد پيروانش خاكستر شيخ را به مكانی كه هم اكنون مقبره اوست منتقل كردند و آرامگاه بزرگی بر روی قبرش ساختند.
تاجیکستان از دیرباز محل برخورد دينها و مذاهب گوناگون بوده است. این سرزمین با فرهنگهای چین، ایران و... همسایه بوده و جریانهای دینی و فرهنگی آنها این جمهوری را تحت تاثیر خود قرار داده است. امروزه دین بیشتر مردم این منطقه سنّی و از شاخه حنفی است و ابوحنیفه را به عنوان امام اعظم میشناسند. گروه کوچکی از شیعیان اسماعیلی در کوههای پامیر در منطقه بدخشان زندگی میكنند. اقلّیّتهای مسیحی، زرتشتی و کلیمی نيز در این کشور زندگی میكنند. مسلمان 80درصد، مسلمان شيعه 5درصد، ارتدوكس روسی5/1درصد، يهودی 1/0درصد، ساير اديان و بیدين 4/13درصد
ابوعبدالله رودکی پایهگذار و پدر شعر کلاسیک فارسی است که در اواخر قرن 9 و اوایل قرن 10 در طی سلسله سامانیان زندگی میکرد. او قصیدهها و شعرهای معروفش را به زبان فارسی مینوشت. رودكی یک خواننده و موسیقیدان با استعداد بود. او چنگ را به زيبايی مینواخت. نصر بن احمد سامانی (943-914م) رودکی را به بخارا دعوت کرد. رودكی بيشتر عمرش را در بخارا گذراند و از زمانی که حامیش را در سال 937م از دست داد؛ دوران سختي و تنگدستی وی شروع شد.
تاجیک/ تاجیکها، قومی مسلمان و فارسی زبان از نژاد آریایی، قدیمیترین ساکنان آسیای مرکزی و افغانستان و ناحیة سینکیانگ چین و عمدهترین جمعیت جمهوری تاجیکستان میباشند. این قوم در شمال هندوستان، ازبکستان، قرقیزستان، قزاقستان و ایران نیز پراکندهاند. شرقیترین منطقة تاجیکنشین، وادی سرکول سینکیانگِ چین است. تاجیکها در ایران، عمدتاً در استانهای خراسان و سیستان و بلوچستان به سر میبرند.[1] تاجیکها خود را تُجیک مینامند.
در گذشته منارهها، در كنار مساجد و يا مدارس از خشت، سنگ و چوب ساخته میشدند. كاربرد مهمّ منارهها در گذشته استفاده از آنها برای اذان گفتن بود. منارهها به شکل مدوّر و يا چارگوش بنا شده و با کتیبهها و تزئينات مختلف مانند: كاشی كاری تزئين میشدند. تعداد كمی از منارههای قديمی در تاجيكستان هنوز باقی مانده و بعضی از آنها ترميم و بازسازی شده است.
اجنّهتپّه، تپّهشیطان[2]، تپّهجادوگر[3]، تپّه شرارت و جن[4] نامی است که ساکنین محلّی به دشت مرتفعی که از سه طرف با حفرهها و نهرهای آبیاری احاطه شده و در بوته زارهای انبوه مدفون شده و با برآمدگیها و سنگهای بدون شکل احاطه شده است، میدهند.
آنچه باعث میشود سفر جاده ابریشم یک سفر بینظیر، خاص و منحصر به فرد شود، تعداد بالای آثار باستانی، تاریخی و فرهنگی آن است که در این سفر دیده میشود. در سفر گروهی و فرهنگی جاده ابریشم بیش از 100 اثر باشکوه از نزدیک بازدید میشود. این لیست تعدادی از مکانهایی است که در سفر جاده ابریشم با هم خواهیم دید.
من به عنوان یک علاقمند موسیقی تاجیکستان، مفتخرم که مروری کوتاه بر تاریخچه غنی و پربار موسیقی تاجیکستان داشته باشم. موسیقی تاجیکستان، گنجینهای ارزشمند از فرهنگ و هویت این سرزمین است که از اعصار گذشته تا به امروز، با نغمهها و آواهای دلنشین خود، روح مردم را نوازش داده است.
سفر به کشورهای تاجیکستان و ازبکستان، تجربهای منحصربهفرد از تاریخ، فرهنگ و طبیعت خیرهکننده جاده ابریشم را برای شما به ارمغان میآورد. اما برای داشتن سفری بیدغدغه و خاطرهانگیز، انتخاب یک آژانس مسافرتی معتبر و باتجربه بسیار مهم است. گروه گردشگری سفرهای ناز با بیش از ۲۰ سال سابقه در برگزاری تورهای تخصصی جاده ابریشم، یکی از بهترین گزینهها برای سفر به این دو کشور است. در این مقاله، به بررسی دلایلی میپردازیم که چرا سفرهای ناز را باید برترین انتخاب خود برای تورهای تاجیکستان و ازبکستان بدانید.
بیش از 20 سال است که سفرهایی با عنوان "سفرهای گروهی جاده ابریشم" از مبدا ایران برگزار میکنیم. سفرهایی به مقصد کشورهای ترکمنستان، ازبکستان و تاجیکستان، برای بازدید از شهرهای تاریخی سمرقند، بخارا و خیوه.