کلیسای جامع کاراکاس، معبد اصلی شهر است و در سال ۱۶۶۶ در محل کلیسای سابق که در اثر زلزله شدید سال ۱۶۴۱ ویران شده بود، ساخته شد. این کلیسا که به شیوه‌ای بسیار ساده ساخته شده بود - به دلیل فقر کشور در آن زمان - در قرن نوزدهم مورد انتقاد بسیاری قرار گرفت، با وجود این، تنها کلیسای شهر است که نمای استعماری اصلی خود را حفظ کرده است. در نتیجه زلزله قدرتمند سال ۱۸۱۲، برج اصلی ارتفاع خود را از دست داد، اما اکنون می‌توانید ساعتی را ببینید که علاوه بر ناقوس‌های سنتی، صداهای آهنگ‌های مختلف - از جمله سرود ملی - را نیز پخش می‌کند.
فضای داخلی به شما این امکان را می‌دهد که از تأثیر سبک مدخار از طریق ستون‌های هشت ضلعی و سقف گنبدی، که در سال ۱۹۳۲ با طاق‌های کاذب جایگزین شدند تا حس ارتفاع بیشتری را القا کنند، لذت ببرید. سبک باروک در محراب اصلی  که با بیش از ۳۰۰ پوند طلا ساخته شده است، مشهود است. در حالی که کلیساهای کوچک جانبی آنها به شما این امکان را می‌دهند که از محراب‌های خارق‌العاده، مانند محراب‌های بانوی ما از پیلار و باکره پاپولو، شگفت‌زده شوید. کلیسای تثلیث مقدس، بقایای والدین و همسر سیمون بولیوار را در خود جای داده است. در این کلیسای جامع بود که در سال ۱۷۸۳، آزادی‌بخش غسل تعمید داده شد و حوض غسل تعمید مورد استفاده در آن زمان در حال حاضر در حیاط اول زادگاه سیمون بولیوار قرار دارد