سفرنامه پاکستان: قسمت اول
نخستین گام در سرزمین عمان؛ از فرودگاه مشهد تا فرودگاه مسقط

پروازم از مشهد به مسقط به پایان رسید و وقتی هواپیما در فرودگاه بین‌المللی مسقط فرود آمد، برای اولین بار پایم به خاک عمان گذاشت. اولین تصویری که از این شهر دیدم، منظره‌ای بود که در آن ساختمان‌های پراکنده و کمرنگ در میان کوه‌ها و تپه‌های خشک جا گرفته بودند. این تصویر، برخلاف شلوغی و تراکم مشهد، حس آرامش‌بخش و عجیبی به من داد.

به محض اینکه از هواپیما بیرون آمدم، گرما و رطوبت سنگینی که مشخصه آب‌وهوای نواحی ساحلی خلیج فارس است، بدنم را دربر گرفت. این احساس، تضاد زیادی با آب‌وهوای خشک و معتدل مشهد داشت و به سرعت همه‌جا را پر کرد. فرودگاه مسقط، با معماری مدرن و خدمات باکیفیتش، توجه من را جلب کرد. این فرودگاه که در سال ۲۰۱۸ میلادی به طور کامل بازگشایی شد، با فضای وسیع و امکانات پیشرفته، نمادی از رشد و توسعه عمان است.
عمان کشوری با ثبات سیاسی و اقتصادی در جنوب غربی آسیا، در کنار دریای عمان و احاطه شده توسط کوه‌های حجر، جایی است که ترکیب سنت و مدرنیته در آن به وضوح دیده می‌شود. پایتخت این کشور، مسقط، نیز همزمان شهری تاریخی و مدرن است. از پنجره هواپیما، می‌شد این موقعیت جغرافیایی ویژه را به خوبی دید.
حس من به عنوان یک مسافر تازه‌وارد، ترکیبی از شگفتی و دلتنگی بود. شگفتی از تمیزی و نظم این محیط و دلتنگی برای فضای آشنا. معماری مدرن فرودگاه که از طراحی‌های عربی الهام گرفته بود، با حضور مسافران از ملیت‌های مختلف، فضایی بین‌المللی و جهانی ایجاد کرده بود. با این حال، رطوبت سنگینی که در تمام محیط فرودگاه تبدیل به هوایی خنک و مطبوع شده بود، همچنان یادآور جغرافیا و طبیعت خاص منطقه بود.


حالا که چند ساعتی را در فرودگاه مسقط سپری می‌کنم و منتظرم تا برای پرواز به پاکستان آماده شوم، فرصتی دارم تا برداشت‌های اولیه‌ام از این مکان جدید را ثبت کنم. این تجربه کوتاه، تصویری از کشوری را برایم به نمایش گذاشت که در مرز میان سنت و مدرنیته، و در میان طبیعتی خشونت‌آمیز اما زیبا، هویت خود را شکل داده است.فرودگاه بین‌المللی مسقط، که به عنوان دروازه اصلی عمان شناخته می‌شود، نمادی از توسعه و مهمان‌نوازی این کشور است. 

این فرودگاه که از سال ۱۹۷۳ میلادی آغاز به کار کرد، در سال ۲۰۱۸ با افتتاح ترمینال جدید خود به یک پروژه عظیم تبدیل شد. این ترمینال مدرن، با طراحی‌های بین‌المللی و امکانات پیشرفته، توانسته است ظرفیت پذیرش ۲۰ میلیون مسافر در سال را به راحتی مدیریت کند.فرودگاه مسقط نه تنها برای سفرهای داخلی و بین‌المللی یک گیت پروازی است، بلکه یک مرکز خرید لوکس و فضای رفاهی فوق‌العاده دارد. مسافران می‌توانند در فروشگاه‌های دیوتی‌فری خرید کنند، از کافه‌ها و رستوران‌ها لذت ببرند یا از اینترنت وای‌فای رایگان و اتاق‌های استراحت استفاده کنند. دسترسی به شهر از طریق تاکسی و سرویس‌های درخواست خودرو هم بسیار آسان است.

بعد از اینکه وارد سالن پروازهای خروجی شدم، تابلوهای الکترونیکی به راحتی مسیرم را نشان دادند. در میان مسافران شتاب‌زده و چمدان‌های چرخ‌دار، به دنبال کانتر پرواز به اسلام‌آباد گشتم و وقتی صف چک‌این را پیدا کردم، نفس راحتی کشیدم. مسئول پرواز با لبخند کارت پروازم را صادر کرد و بعد از عبور از گذرگاه‌های رسمی، به بخش دیوتی‌فری رسیدم. با خودم گفتم که اگر وقت داشتم، بین فروشگاه‌ها و کافه‌ها می‌گشتم، اما ترجیح دادم مستقیم به سمت گیت پرواز بروم.در سالن انتظار گیت، مسافران زیادی برای پرواز به اسلام‌آباد منتظر بودند. 

از میان جمعیت، مردانی با شلوارهای گشاد و قمیص‌های سنتی پاکستانی در کنار خانواده‌هایشان نشسته بودند. این پوشش سنتی، که در فارسی به «شلوار قمیص» معروف است، جلوه‌ای ویژه داشت و مردان با این لباس‌های شیک و راحت، وقار خاصی را در محیط ایجاد کرده بودند. زنان با لباس‌های ظریف و گلدوزی‌شده‌شان همچون نگین‌هایی در میان جمع می‌درخشیدند. کودکان با لباس‌های رنگارنگ در کنار والدینشان می‌چرخیدند و لهجه شیرین اردو، فضای سالن را پر کرده بود.
پس از مدتی، اعلام کردند که مسافران پرواز به اسلام‌آباد آماده سوار شدن به هواپیما شوند. با کارت پرواز در دست، از در کنترل نهایی عبور کردم و مهمانداران خوش‌برخورد سلام‌ایر از من استقبال کردند. بعد از پیدا کردن صندلی‌ام، چمدان دستی را در محفظه بالای سرم گذاشتم. حالا دیگر آماده بودم تا از آسمان میهمان‌نواز عمان به سوی مقصد جدیدم، پاکستان، پرواز کنم.

سفرنامه پاکستان: قسمت اول