عمارت کلاه فرنگی سورمق، بنایی باشکوه از دوران قاجار، در شهر سورمق، 24 کیلومتری جنوب شهرستان آباده در استان فارس واقع شده است. این عمارت که به "کاخ ییلاقی" نیز معروف است، در حدود 120 سال پیش به دستور محمد قاسم خان، از خوانین محلی، ساخته شده است.

در مسیر جاده اصلی ارتباطی گیلان به تهران، در نزدیکی شهر رشت و منطقه سراوان، کاروانسرای قدیمی و باشکوهی به نام کاروانسرای سراوان خودنمایی می‌کند. قدمت این بنا به دوره قاجار می‌رسد و با توجه به موقعیت مکانی آن، در گذشته به عنوان کاروانسرای بین شهری بر روی محور دسترسی رشت به قزوین و تهران مورد استفاده قرار می‌گرفته است.

تیمچه صرافیان آباده، بازمانده‌ای از دوران قاجار، در بافت قدیم شهر آباده (بازار کهنه) واقع شده است. این بنا که حدود 120 سال پیش توسط استاد رضا یزدی ساخته شده، در دو طبقه و با 36 حجره، محلی برای داد و ستد و تجارت بوده است. درب ورودی تیمچه از جنس چوب است که با ظرافت منبت‌کاری شده و دو کوبه دارد. کوبه سمت چپ مخصوص آقایان و کوبه سمت راست مخصوص خانم‌ها بوده است. سر درورودی بنا به صورت نیم دایره با اشکال شیر و گل و بوته گچکاری شده است.

پل خشتی نیاکو در استان مازندران، شهرستان سوادکوه، بخش مرکزی، دهستان راستوپی، روستای نیاکو واقع شده است. قدمت این پل به دوره صفوی (حدود 400 سال پیش) می‌رسد. پل خشتی نیاکو از نوع پل‌های آجری با طاق جناقی است. این پل دارای یک دهانه بزرگ و دو دهانه کوچک است. طول پل حدود 20 متر و عرض آن حدود 5 متر است.

خانه قدیری رشت در محله‌ی ساغریسازان رشت، در خیابان طالقانی، کوچه‌ی انصاری واقع شده است. این خانه که به "خانه‌ی وکیل" نیز معروف است، در سال 1280 هجری شمسی (1897 میلادی) در دوره قاجار توسط حاج محمدحسن قدیری، از ثروتمندان و تجار بنام رشت، بنا شده است.

گمرک بندرانزلی در سال 1275 هجری شمسی (1896 میلادی) در زمان پادشاهی مظفرالدین شاه قاجار و به دنبال انعقاد قرارداد ترکمانچای و گسترش روابط تجاری ایران با روسیه، در شهر بندرانزلی تأسیس شد. این گمرک در ابتدا به صورت یک اداره کوچک در ساحل دریا فعالیت می‌کرد، اما با افزایش حجم تجارت، به تدریج توسعه یافت و در سال 1311 هجری شمسی، ساختمان جدید گمرک در محل فعلی آن احداث شد.

پل خشتی لنگرود بر روی رودخانه لنگرود در شهر لنگرود استان گیلان واقع شده است. قدمت دقیق این پل مشخص نیست، اما برخی ساخت آن را به دوره ایلخانی نسبت می‌دهند. در تاریخ خانی، به وجود پل چوبی بر روی رودخانه لنگرود در سال 912 هجری قمری اشاره شده است که با نظر فوق منافات دارد.

میل امام، که در زبان محلی به صومعه سرا یا سومانسرا معروف است، در شمال شرقی روستای امام از توابع رانکوه املش واقع شده است. قدمت این بنا به طور دقیق مشخص نیست، اما اهالی منطقه بر این باورند که از دیرباز و در دوران پیش از اسلام به عنوان آتشكده مورد استفاده قرار می‌گرفته است.

حمام گلشن لاهیجان در سال 1239 هجری قمری (زمان فتحعلی شاه قاجار) و به دستور حاج علی اکبر، حاکم وقت لاهیجان، ساخته شده است. در آن زمان، حمام‌های داخل خانه در شمال کشور به ندرت وجود داشت و فقط شاهزادگان، امرا و حاکمان صاحب منازلی با حمام بودند. حمام عمومی در آن زمان جزء مهم‌ترین نیازهای یک جامعه بود و شهر لاهیجان با توجه به سابقه طولانی خود، علاوه بر رفع نیازهای بهداشتی ساکنین خود، می‌بایستی پذیرای افراد روستاهای اطراف نیز می‌بود.

پل خداآفرین در نزدیکی روستای ساریجالو از توابع بخش منجوان شهرستان خداآفرین، در نقطه صفر مرزی ایران و جمهوری آذربایجان، بر روی رودخانه ارس واقع شده است. این پل که حلقه اتصال آذربایجان ایران به قفقاز است، از دیرباز نقشی مهم در تردد و تجارت بین دو منطقه داشته است.